Dit is de IC van Alrijne

Eerlijk!

Even eerlijk: hoe is het om te werken op de IC?

‘Werken op de IC is zwaar.’ En ‘Op de IC werken alleen maar betweters’. Herkenbare uitspraken? Wel voor de IC-verpleegkundigen van Alrijne. Maar wat is er nou eigenlijk van waar? En wat is er leuk, mooi of bijzonder aan werken op de IC van Alrijne? 6 collega’s geven eerlijk antwoord op lastige vragen.  

Mogen wij jou meer info sturen?

Wil jij meer weten over de IC-opleiding, de patiënten, het rooster of het salaris?

Ja, ik wil meer info

Wie zijn wij?

Even voorstellen: wij zijn Rick, Fabiënne, Liza, Kedriya, Marjolein en Dick. 5 IC-verpleegkundigen en het unithoofd van de IC van Alrijne. En wij zoeken nieuwe collega’s, daar kunnen we heel eerlijk over zijn. Wij zoeken collega’s die goed binnen ons team passen. Daarom vertellen wij jou zo eerlijk mogelijk over werken op de IC van Alrijne. Over het team, de sfeer en de mogelijkheden. In de hoop dat jij enthousiast wordt en bij ons wilt komen werken, óf je opleiding wilt doen. Lijkt het je wat of twijfel je? Loop dan gewoon een dag met een van ons mee!

“Eerlijk? Ja, als ZZP’er of gedetacheerde verdien je meer. Maar ik wil écht deel uitmaken van een team. Ik wist hoe het in Alrijne was, dus ben ik teruggegaan. Daar heb ik geen seconde spijt van.’’

Lees het eerlijke verhaal van Kedriya

“Eerlijk? De zorg leek me niks, maar om voor een opleidingsplek bij de politie in aanmerking te komen, zou een uitstapje naar de zorg niet zo verkeerd zijn. Intussen werk ik hier nog steeds!’’

Lees het eerlijke verhaal van Rick

“Eerlijk? IC-verpleegkundige worden vind ik de kroon op het vakgebied van de verpleegkunde, maar de opleiding was wel echt zwaar. Toch, als je het echt wilt en je gaat ervoor, dan lukt het!’’

Lees het eerlijke verhaal van Fabiënne

Meer eerlijke antwoorden

Video afspelen

Welke mogelijkheden zijn er om zelf initiatief te nemen?

Video afspelen

Eerlijk! Dit is de IC van Alrijne - Deel 2: Het team en de werksfeer

Video afspelen

Wanneer heb je voor het laatst gelachen op je werk?

Video afspelen

Is zorgen voor 1-2 patiënten niet saai?

Video afspelen

Hoe is de sfeer in Alrijne?

Video afspelen

Wat doen jullie met elkaar om het werk leuk te houden?

Mogen wij jou meer info sturen?

Wil jij meer weten over de functie-eisen, combinaties met SEH/CCU, of heb je andere vragen?
Ja, ik wil meer info

Typisch Alrijne

  • Grapjes tijdens de nachtdienst
  • Elkaar klieren
  • Toffe teamfeestjes
  • Gezond eten op de teampost
  • Samen verder leren
  • Lachen en huilen

Lees het verhaal van Kedriya, sr. IC-verpleegkundige en praktijkopleider, werkt al 20 jaar in Alrijne

"Eerlijk? Ja, als ZZP’er of gedetacheerde verdien je meer. Maar ik wil écht deel uitmaken van een team. Ik wist hoe het in Alrijne was, dus ben ik teruggegaan. Daar heb ik geen seconde spijt van gehad."

“Ik werkte al jaren bij Alrijne, toen het persoonlijk even niet lekker ging. In die tijd was detacheren heel erg ‘in’, dus heb ik toen die keuze gemaakt. Het is leuk om op die manier in iemand anders z’n keuken te kijken. Tegelijkertijd ontdekte ik ook dat ik geen type ben om in een academisch ziekenhuis te werken. Ik vond het er onpersoonlijker, iedereen zit op zijn eigen eilandje en er is meer hiërarchie. Ik hou juist heel erg van het gemoedelijke en ons kent ons. En dat je ook echt deel uitmaakt van een team. Ik wist hoe dat in Alrijne was, dus ben ik teruggegaan. En daar heb ik geen seconde spijt van gehad.

Wat ik hier heel fijn vind – en dat is niet overdreven – is dat we er écht voor elkaar zijn, als team. Als IC-verpleegkundige bij Alrijne ben je nooit in je eentje. Ook als er persoonlijke dingen gaande zijn heeft iedereen interesse in elkaar. Dat miste ik als detacheerder. Daar hadden collega’s het soms niet eens door als ik echt heel druk was. Als een dienst niet haalbaar is, zijn er hier altijd collega’s die de dienst van je over willen nemen en als alleenstaande moeder is dat wel fijn.

Toch zou ik het hier ook geen 20 jaar hebben volgehouden als er niet steeds nieuwe uitdagingen waren. Naast het zorgen voor patiënten – wat natuurlijk heel belangrijk is – kun je je op veel manieren ontwikkelen. In verschillende werkgroepen werken we aan kwaliteitsverbeteringen. Het is aan jezelf wat voor rol je daarin wilt spelen. Wil je net als ik praktijkopleider worden? Doe dan bijvoorbeeld een hbo-opleiding naast je onregelmatige werktijden. Die mogelijkheden worden geboden. Er wordt dan ook rekening mee gehouden in je rooster. Je krijgt bijvoorbeeld ook dagen om te studeren.

Eigenlijk wilde ik graag een van de practitioneropleidingen doen. Daar moet je dan naar solliciteren. Iedereen krijgt een eerlijke kans. En ja, als tot twee keer toe een andere collega wordt gekozen ben je wel even teleurgesteld. Ik had het daar ook met Dick (teamleider) over en zei: ‘ik wil heel graag meer, nu heb ik twee pogingen gedaan en het lukt niet.’ Toen zei Dick: ‘jouw tijd komt wel’. En dat bleek ook zo te zijn. Als praktijkopleider dus. Op dezelfde manier kun je je bijvoorbeeld als dialyseverpleegkundige specialiseren. Maar je kunt ook verschillende cursussen doen of symposia volgen via de Alrijne Academie of digitaal. Er zijn hier dus best veel manieren om jezelf verder te ontwikkelen. Dat is echt de IC van Alrijne. Wil je meer weten over werken op de IC en alle doorgroeimogelijkheden? Kom een dagje meelopen!

Lees het verhaal van Rick, IC-verpleegkundige in Alrijne

"Eerlijk?! De zorg leek me niks, maar om voor een opleidingsplek bij de politie in aanmerking te komen, zou een uitstapje naar de zorg niet zo verkeerd zijn. Intussen werk ik hier nog steeds!"

“Ik ben ooit gestart met de politieopleiding. Alleen werden die opleidingen vanwege bezuinigingen geschrapt. Zat ik dus ineens met lege handen thuis. Mijn moeder vond de zorg wel wat voor mij. Ik dacht nog: nee, de zorg vind ik niks. Maar ik had al wel gehoord dat als ik ooit weer bij de politie wilde, dat een uitstapje naar de zorg niet zo verkeerd zou zijn. Je krijgt er veel mensenkennis. Dus ik dacht: ik ga het gewoon proberen. En intussen werk ik hier dus nog steeds!

Ik wist wel snel dat ik meer uitdaging wilde dan alleen de zorg op de afdeling. Vooral de technische kant van de IC sprak mij aan. En een kleinschalig opleidingsklimaat leek mij wel fijn. Zeker omdat de IC-opleiding vrij complex is. En de mensen op de IC staan gewoon bekend als best mondig, dus ik dacht mezelf op een relatief veilige manier te kunnen ontwikkelen in een wat kleiner ziekenhuis met een gemoedelijke sfeer. En dat is achteraf ook gebleken.

Je werkt hier in een hecht en gezellig team. Iedereen toont interesse in elkaar. Als je terugkomt van vakantie vraagt iedereen hoe het was. Hetzelfde geldt als er iets vervelends is gebeurd, op het werk of privé. Iedereen is er dan voor elkaar. Ik zat laatst thuis met corona, en ik denk dat ik wel van 15 verschillende collega’s berichtjes heb gekregen!

Als er hard gewerkt moet worden, dan weet je wat je aan elkaar hebt. We kunnen met elkaar bergen werk verzetten en moeilijke casussen oplossen. En ja, als het wat rustiger is, is het ook gezellig. We kletsen, spelen spelletjes of bestellen lekker eten. Dan vliegt de tijd zo voorbij.Ook hebben we verschillende teamuitjes per jaar en er is een groepje dat al jarenlang elk jaar een weekend naar Winterberg gaat om te skiën. En met de jonge garde hebben we avonden dat we gaan borrelen en spelletjes doen. Er hangt dus een hele goede sfeer.

Van tevoren kun je niet bedenken hoe het is om hier te werken. Twijfel je? Kom dan een dagje meelopen. Dan ga je het echt zien!

Lees het verhaal van Fabiënne, sinds juni 2021 gediplomeerd IC-verpleegkundige in Alrijne.

"Eerlijk? IC-verpleegkundige worden vind ik de kroon op het vakgebied van de verpleegkunde, maar de opleiding was wel echt zwaar. Toch, als je het echt wilt en je gaat ervoor, dan lukt het!"

“Na een dag meelopen op de IC wist ik dat dit het voor mij was: de dynamiek, het technische en het klinische. Hier ben je echt één met de dokters. Natuurlijk is dat in het begin wel een beetje spannend. Je komt net kijken en zij moeten jou ook nog leren kennen. Het is niet gek dat je niet alles weet. Ik heb gemerkt dat als je dingen bespreekbaar maakt, ook bij de intensivisten, dat ze er allemaal voor openstaan. Alrijne biedt wat dat betreft echt een veilig opleidingsklimaat. Naarmate je er wat langer werkt, heb je ook vaker leuke en persoonlijke gesprekken. Je noemt elkaar ook gewoon bij de voornaam. Ook de dokters. Dat is echt de ICvan Alrijne.  

 

Om IC-verpleegkundige te worden, moet je wel sterk in je schoenen staan. Lef hebben om je uit te spreken en de leiding kunnen nemen. Je moet je kunnen aanpassen aan je omgeving, snel reageren en niet meteen onder de indruk zijn. En ook nog een behoorlijk empathisch vermogen hebben. Soms speelt de vraag: kunnen we nog wel iets doen? Dan moet je het gesprek durven aangaan. Het is zoeken naar een evenwicht tussen meeleven en professioneel blijven om een patiënt en zijn/haar naasten goed te kunnen begeleiden.

Als IC-collega’s onderling vragen we daarom regelmatig aan elkaar hoe het gaat. Zeker als er een moeilijke casus is geweest. Dan ontmoeten we elkaar met het hele team op de teampost en delen we onze gevoelens. Dat is hier heel gewoon. Werken bij Alrijne voelt voor mij echt als thuiskomen. Dat je ook ‘hallo’ zegt tegen je collega’s achter de balie en van de schoonmaak, daar hecht ik heel veel waarde aan. Er is ook geen dag dat ik niet lach. Ik sta best snel aan. Er worden vaak grapjes gemaakt, soms ook met de patiënt. Ik vind humor heel belangrijk. Ik vind ook dat we een creatief ziekenhuis zijn. Zeker als je hoort en leest waar we allemaal mee bezig zijn.

Mocht ik hier ooit weggaan, dan moet die werkgever wel echt van goeden huize komen. Tot nu toe voldoet Alrijne aan het totaalplaatje. De komende vijf jaar zeker, durf ik nu al te zeggen, ga ik niet weg.

Twijfel je of de opleiding tot IC-verpleegkundige iets voor jou is? Kom een dagje meelopen. Gewoon doen. Dan weet je het snel genoeg!”